به نقل از «همشهری آنلاین»

تایید دارویی که می‌تواند کبد چرب را درمان کند

تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۷۳۱۷۹

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) داروی خوراکی رزدیفرا (Rezdiffr) – با نام ژنریک رسمتیروم (resmetirom) - را برای درمان شکل نسبتاً شدید کبد چرب به نام «استئاتوهپاتیت غیرالکلی» (NASH) تأیید کرده است.

اشکال متفاوت بیماری کبد چرب

اصطلاح «بیماری کبد چرب غیر الکلی» (NAFLD) اصطلاحی کلی است که برای چندین شکل بیماری کبدی به کار می‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اغلب افراد مبتلا به NAFLD دچار شکلی از بیماری هستند که «کبد چرب ساده» خوانده می‌شود و به معنای تجمع بیش از حد چربی در کبد است که ناشی از مصرف بیش از حد الکل، عوارض جانبی داروها یا بیماری ژنتیکی نیست.

اما تا ۲۰ درصد افراد دچار NAFLD علاوه بر تجمع چربی، دچار التهاب در کبد هم می‌شوند و بیماری در این شکل اصطلاحاً «استئاتوهپاتیت غیرالکلی غیر سیروتیک» (NASH) خوانده می‌شود.

اگر این شکل شدیدتر کبد چرب که با فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ ارتباط دارد، کنترل نشود، می‌تواند به فیبروز (ایجاد بافت جوشگاهی در کبد) و در نهایت به سیروز کبدی (ایجاد گسترده بافت جوشگاهی و آسیب دادن دائمی کبد) بینجامد.

در گذشته برای افراد دچار استئاتوز غیرالکلی یا NASH که مقدار قابل‌توجهی بافت جوشگاهی در کبدشان دارند، دارویی که به طور مستقیم از آسیب کبدی جلوگیری کند، در دست نبود. اکنون این بیماران به جز رژیم غذایی و ورزش یک گزینه درمانی دیگر یعنی داروی رزدیفرا هم در اختیار دارند.

دارویی که به گیرنده هورمون تیروئید در کبد متصل می‌شود

رزدیفرا یک فعال‌کننده نسبی گیرنده هورمون تیروئید است و فعال شدن این گیرنده بوسیله این دارو از تجمع چربی در کبد می‌کاهد.

سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید این دارو را از طریق روند «تسریع‌شده» در این سازمان مجوز گرفته است، چرا که نیاز پزشکی فراوانی به آن وجود دارد.

رزدیفرا که شرکت داروسازی مادریگال آن را ساخته است بر اساس داده‌های گردآوری‌شده پس از یک سال از بخشی از یک کارآزمایی بالینی ۵۴ ماهه در جریان تاید شده است. این داده‌ها بهبودی از لحاظ میزان بافت جوشگاهی در کبد در بیمارانی که این دارو را مصرف می‌کردند، با بیمارانی که دارونما دریافت می‌کردند، مقایسه کرده بودند.

ارزیابی‌های چندگانه آسیب‌شناسی نشان داد که در ۲۴ تا ۳۶ درصد بیماران NASH که روزانه ۱۰۰ میلی‌گرم رزدیفرا مصرف کرده بودند، بیماری بهبود پیدا کرده و تشدید ایجاد بافت جوشگاهی در کبد رخ نداده است(در گروه دریافت‌کننده دارونما در ۹ تا ۱۳ درصد بیماران بهبودی رخ داده بود). در نسبت مشابهی از بیماران دریافت‌کننده رزدیفرا هم بیماری ادامه پیدا کرده بود، اما تشدید ایجاد بافت جوشگاهی در کبد رخ نداده بود.

سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید چنین نتایجی پس از یک سال از مصرف دارو قابل‌توجه است، چرا که به طور معمول این بیماری به کندی پیشرفت می‌کند و در اکثریت بیماران سال‌ها و حتی دهه‌ها طول می‌کشد تا پیشرفت بیماری خود را نشان دهد.

رزدیفرا عوارض جانبی هم دارد، از جمله اسهال و تهوع و بر روی برچسب آن هشدارهایی درباره خطر سمیت کبدی و مشکلات کیسه صفرا به دنبال مصرف آن درج شده است.

به گفته سازمان غذا و داروی آمریکا، این دارو نباید بوسیله بیمارانی که شکل پیشرفته‌تر بیماری کبدی یعنی «سیروز جبران‌نشده» را دارند، مصرف شود و همچنین این دارو با داروهای استاتینی کاهنده کلسترول خون تعامل دارد، بنابراین بیماران باید در این موارد درباره مصرف رزدیفرا با پزشکشان مشورت کنند.

کد خبر 839613 برچسب‌ها خبر مهم بیماری - کبد دارو

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم بیماری کبد دارو سازمان غذا و داروی آمریکا بیماری کبد کبد چرب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۷۳۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراقب باشید/ این داروها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

الهه جعفرزاده: ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته می‌شود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکت‌های خون بیمار کاهش یافته و سلول‌های خونی قادر نخواهند بود فعالیت‌های اساسی بدن را انجام دهند.

پلاکت چیست؟

پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته می‌شود که آنزیم‌های لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکت‌ها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.

نحوه عملکرد پلاکت خون

کار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکت‌ها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی می‌شود. پلاکت‌های فعال حاوی پروتئین چسبنده‌ای به نام فیبرین هستند که این پروتئین‌ها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیب‌دیدگی می‌تواند روند انعقاد و لختگی خون را تحت‌تأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش می‌یابد که در ادامه به شرح این موارد می‌پردازیم:

۱) داروها و خوراکی‌هایی که پلاکت خون را کاهش می‌دهند

مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز می‌شوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنی‌ها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می‌شود) می‌تواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.

این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت می‌شوند:

داروهای ضد انعقاد یا مهارکننده‌های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)

اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لخته‌های خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)

هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).

۲) بیماری‌هایی که موجب پایین بودن پلاکت خون می‌شوند

برخی از بیماری‌ها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی می‌شوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونت‌های ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیاده‌روی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...

کاهش پلاکت خون گاهی می‌تواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینه‌ای است. در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده می‌شود.

منبع: medicalnewstoday

۴۷۴۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1578624